Man met een missie

“De dag dat Filip koning wordt en Di Rupo premier, is de onafhankelijkheid nabij.” deze boutade hoor je al jaren in onze beweging. Of dit zo is, zal moeten blijken. Feit is dat het koningschap van Albert II België geen goed heeft gedaan. Philippe erft een sterk verdeeld land, met Albert en Paola’s uittredes als ultieme illustratie: een handjevol Vlaamse senioren in Gent tegenover de Frans- en Duitstalige mensenzee in Luik en Eupen. Zelden toonde de eenzijdigheid van het Belgisch nationalisme zich zo manifest. Door de schoolvakantie kon het Paleis ditmaal geen Vlaamse schoolkinderen optrommelen ter verdoezeling.

Roi Politique

De politieke rol die Albert vervulde, versterkte het middelpuntvliedend effect. Of Filip ook un roi politique wordt, valt af te wachten. De kans is niet onbestaande afgaand op vroegere uitlatingen à la ‘de mensen en partijen die tegen België zijn, zullen met mij te maken krijgen’. Een man met een missie, quoi.

Momentum
De traditionele partijen misten alvast het momentum om dergelijke uitschuivers onmogelijk te maken. Een apolitiek, protocollair koningschap – de wens van het gros van de Vlamingen – zit voor decennia in de koelkast, de grote woorden van Dewael, Gennez en co ten spijt. Samen met het pensioen van 923.000 euro een laatste gulle bedanking om zoveel royale gehoorzaamheid. Gevolg: Koning Philippe kan als man met een missie zijn gang blijven gaan.

VDK
We namen dit weekend ook afscheid van een andere man met een missie, Luc Van der Kelen, hoofdredacteur van ’s lands grootste dagblad, Het Laatste Nieuws. Scherpe pen, helder doorzicht maar als lid van B+ vooral bezig met het voortbestaan van België en haar koninklijke familie. Net als Philippe een man met een missie gefocusd op het bestrijden van het Vlaamsnationalisme. Ook Van der Kelen’s kruistocht is mislukt. We staan steviger dan ooit.

Paradigmashift
Ook al is Van der Kelen’s anti-N-VA gebetenheid eerder uitzonderlijk, het blijft opmerkelijk dat geen enkele editorialist de evolutie pro Flandria oppikt. In tegenstelling tot de meeste politieke krantenredacties in Schotland, Catalonië of Baskenland blijft het wachten op een Vlaamse krant die de paradigmashift maakt en in haar politieke lijn ondubbelzinnig kiest voor het onafhankelijkheidsscenario of (zelfs maar) het confederalisme. Het Vlaamsnationalisme en de media, het blijft een moeilijk verhaal.

Ara
Dito voor de progressieve culturele wereld. Terwijl in Catalonië, Schotland en Baskenland het kruim van de culturele elite ‘de goede zaak’ steunt, schurkt de onze om ter hardst tegen al wat Francobelge is, aan. De racistische, extreemrechtse bezoedeling van het Vlaamsnationalisme blijft ons ferm parten spelen. Ik moest dan ook even een opstoot van jaloezie wegslikken toen ik vorige week een interview aflegde voor Ara, een van de grootste Catalaanse kranten, en hen vroeg naar hun politieke lijn. ‘We’re a progressive newspaper.’ zei hun Brusselse correspondente me. ‘And of course we support the independence of our country.’

Theo Francken
Kamerlid N-VA
Blog Theo Tuurt: http://www.theofrancken.eu

Advertentie