Vandaag vindt de eerste Kamercommissie van de nieuwe legislatuur plaats, Kamercommissie Financiën en Begroting, onderwerp: het ontwerp van begroting van voorlopige twaalfden. Drie maanden belastingsgeld vrijmaken om de goede werking van de overheid te garanderen, zeg maar. Mijn tussenkomst:
Open VLD kamerlid Egbert Lachaert lanceerde recent enkele voorstellen om ministers in lopende zaken aan te sporen tot meer budgettaire verantwoordelijkheid en terughoudendheid. Zijn partij Open VLD maakte daarop direct duidelijk dat Mr. Lachaert voor eigen rekening sprak en niet namens zijn partij. Nu blijkt waarom: Open VLD minister Maggie De Block staat op de eerste rij om de begroting verder te laten ontsporen.
Minister Maggie De Block schrapte een reeks van mijn migratie-maatregelen, in het bijzonder de asielquota. Het resultaat is een aanhoudend zeer hoge asielinstroom, uniek in Europa. Dit laksere migratiebeleid zorgt voor een oplopend werkbudget, waardoor het bedrag voor asielopvang zoals voorzien met de voorlopige twaalfden (€ 261,69 miljoen) niet blijkt te volstaan. Het budget ontspoort volledig.
In februari werd Minister De Block reeds een uitzonderlijke verhoging van € 62,42 miljoen toegekend. In een tweede fase kwam daar nogmaals € 32,32 miljoen bovenop. Nu volgt een nieuwe vraag voor nog een extra afwijking van € 40,17 miljoen extra. Dit alles zou de bijkomende kosten van de asielcrisis dit jaar reeds op € 134,82 miljoen extra brengen, bovenop het reguliere bedrag in voorlopige twaalfden. Dit is een verhoging met meer dan 50% en dan moet de laatste schijf in het najaar zelfs nog komen!
Ik eis de bijsturing van dit laksere migratiebeleid zodat de gevraagde extra middelen kunnen worden geschrapt. De asielinstroom moet onder controle worden gebracht, zodat ook de kosten kunnen worden beheerst. Dat kan door mijn asielquotum met voorrang voor kwetsbare asielzoekers opnieuw in te voeren. Met dat quotum werd de vorige piek in asielaanvragen zeer effectief bestreden. Vroegen in oktober 2018 nog 2.750 mensen asiel aan, dan daalde dat cijfer door het quotum tot 1.942 in november en 1.253 in december. En als dit quotum juridisch wordt aangevochten moet dit tot het bittere einde juridisch verdedigd worden. Net zoals ik eerder deed met de visazaak van dat gezin in Aleppo dat onze asielpoort wilde openbreken door asiel aan te vragen op een ambassade. We weigerden om dwangsommen te betalen en finaal wonnen we voor het Europees Hof van Justitie in Luxemburg. Soms moet je gewoon het been stijf houden.
Eerder dan steeds maar geld bij te vragen, zou Mevr. De Block op deze manier de kosten kunnen controleren en op korte termijn zelfs streven naar een inkrimping van de totale uitgaven voor de opvang van asielzoekers.
Theo tuurt naar Vlaanderen en de wereld 