Papa, où t’es?

‘De Brusselaars zinnen op wraak, zo blijkt uit verschillende berichten die via sociale media verspreid worden. “Een vriend van hem gaat gewapend komen en het vuur openen alvorens zelfmoord te plegen. Pas dus goed op als je maandag naar Zavo gaat”, klinkt het in de berichten die de ronde doen.’

Papa, où t’es?

Wat er zich in de scholen in Zaventem afspeelt, is een tragisch dieptepunt van een veel breder maatschappelijk fenomeen: agressie, zinloos geweld, jeudbendevorming en straffeloosheid. De overheid moet hier veel strenger tegen optreden. Maar de overheid kan niet alles. De ouderlijke verantwoordelijkheid staat centraal. Ik zeg het vaak in mijn Theo Toert lezing: ‘Mais ou sont les pères? Waar zijn die vaders?!’

Het is zoals Stromae het zo knap verwoordt in zijn wereldhit ‘Papaoutai’: ‘Tout le monde sait comment on fait des bébés. Mais personne ne sait comment on fait des papa’s’. Iedereen weet hoe we baby’s, maken maar niemand weet hoe we vaders maken.’

‘Conservatieve onzin’

Politici mogen aangesproken worden op wat er misloopt in de samenleving, zeker en vast. Maar ouders ook. En veel vaker en luider, als het van mij afhangt. Zonen en dochters hebben moeders, maar ook vaders/vaderfiguren nodig. Een samenleving die denkt dat dat allemaal ouderwetse, conservatieve onzin is, zal er de gevolgen van dragen.

Ik wens alle leerlingen, personeel en directie veel sterkte en moed. Ik stuur al mijn kracht naar de familie en vrienden van het dodelijk slachtoffer en de zwaargewonde.

Zaventem is met de aanslagen al zo zwaar getroffen. Dit is een nieuwe klap. Ik stuur alle Zaventemenaren mijn wens van moed, rust en kracht.