De pedagogische tik

Deze week neemt de Kamer een wetsvoorstel in overweging om de zogenaamde ‘pedagogische tik’ te verbieden. Je weet wel, die pets op de billen als de kinderen het te hard uithangen.

Het voorstel tot wettelijk verbod komt vreemd genoeg van CD&V. Nochtans moeten de katholieken de strenge opvoedingsleer met een zeldzame pedagogische tik zowat uitgevonden hebben.

Ik heb zelf een liefdevolle, maar soms strenge opvoeding gehad, waarvan zes jaar op internaat. Ik heb flink wat pedagogische tikken en oortrekken gehad, en vaak meer dan terecht. Er is alvast niets van blijven hangen. En laat me duidelijk zijn, ik keur geweld op minderjarigen ondubbelzinnig af. Maar een pedagogische tik gelijk stellen aan kindermishandeling?!

Als politicus, pedagoog en vader stoor ik me eerlijk gezegd ook aan de wijze waarop men de overheid het recht geeft om tussen te komen in evenwichtige opvoedingssituaties. De overheid bemoeit zich steeds meer in private situaties. Deze bemoeizucht is schier eindeloos. Dat de progressieven dat willen, verbaast me niet. De rode Staat kan nooit groot genoeg zijn. Maar een conservatieve centrumpartij als CD&V zou daar toch mee moeten oppassen. Een ideologische tik lijkt hier eerder op zijn plaats.

Hebben rechters trouwens niets anders te doen?! Gaan we het maatschappelijk wantrouwen nu ook al injecteren in onze Vlaamse huiskamers? Kinderen die hun ouders gaan aangeven? Verborgen camera’s in huis? Privé-detectives?

DEBAT

Wat vindt u van een zeldzame pedagogische tik? Kan een klets op de billen wel degelijk effectief zijn of bent u voor een totaalverbod? Ik kijk uit naar uw reactie.

Prettige werkweek,

Theo

PS: Wilt u het wetsvoorstel zelf eens lezen? Wel, het ‘Voorstel tot wijziging van het oud Burgerlijk Wetboek, teneinde het recht van het kind op een geweldloze opvoeding te verankeren en iedere vorm van geweld tegen kinderen te verbieden’ vindt u hier: https://www.dekamer.be/FLWB/PDF/55/1956/55K1956001.pdf

Een gedachte over “De pedagogische tik

  1. Ik ben NIET tegen een zeldzame pedagogische tik. Soms zijn kinderen zo verwend, dat ze volwassenen bedreigen met een klacht als ze hun zin niet krijgen. Dat heb ik persoonlijk meegemaakt toen ik nog met kinderen werkte.
    Twee kinderen – van 10 jaar !!! – dreigden ermee om een juf aan te klagen, omdat ze hun zin niet kregen. Tegenwoordig kan dit heel gemakkelijk. En bewijs maar eens dat die kinderen liegen! Niet veel later viel één van die kinderen de juf fysiek aan – echt gewelddadig. Zoiets had ik nog nooit gezien! Ik ben tussengekomen en heb het kind vast gegrepen. Ik heb het vast gehouden tot het gekalmeerd was. Tot die tijd kon het niet bewegen. Dat leek me op dat moment de enige oplossing om erger te voorkomen, zowel voor de juf als voor het kind.
    Onmiddellijk kreeg ik reacties: “Dat mag helemaal niet! Als de directie hier van hoort…”
    Ik heb erop gereageerd dat de directie makkelijk praten heeft achter hun bureautje. Daar heb ik aan toegevoegd dat de directie dan zelf maar die verwende nesten moet komen aanpakken. En vooral de ouders die hun kinderen opvoeden tot ettertjes!
    Het kan toch niet de bedoeling zijn dat bepaalde 10-jarigen de volwassenen gaan commanderen, omdat ze zo verwend zijn?
    Zou mijn aanpak kunnen met dit wetsvoorstel? Of zou men deze kinderen hun gang moeten laten gaan, in naam van dit wetsvoorstel? De juf zou daar “blij” mee geweest zijn!

    Men zou beter eens die criminele minderjarigen in Brussel wat harder aanpakken, die er nu van af komen met een vingerwijzing. Natuurlijk lachen ze daarmee en hervallen ze. Is dat dan wel de goeie aanpak? Verwende nesten creëren alleen maar problemen.

    En wat doen we met gedwongen besnijdenissen in naam van een achterlijk geloof? Ik denk dat dat echte mishandeling is. Het is gedwongen verminking voor de rest van hun dagen! Ach, daar zal men weer niet over durven spreken zeker, met die “politieke correctheid” (lees: hypocrisie ).

    Natuurlijk wil geen enkele gezonde volwassene de kinderen fysiek pedagogisch corrigeren, maar in sommige gevallen is dat eens noodzakelijk. Het is belangrijk om een gezond – volgens de praktijk, niet louter volgens de theorie – evenwicht te vinden.

    Welke CD&V-er durft het aan om gedwongen besnijdenissen bij kinderen te verbieden? Dat valt ZEKER binnen dit wetsvoorstel, tenzij men weer met twee maten en gewichten werkt, zoals gewoonlijk.

    Vriendelijke groet

Plaats een reactie