Ontslag Minister Kaag

Nu de Taliban haar regering vol met internationaal gezochte terroristen gevormd heeft en ze opnieuw eeuwenoude monumenten begint te slopen. Nu de Westerse naïviteitsclub geschokt is omdat de Taliban zich niet aan haar ‘inclusieve’ beloftes houdt en onze paarsgroene regering 2 miljoen euro ‘humanitaire hulp’ toestopt aan Afghanistan. Net nu neemt de Nederlandse Buitenlandminister Sigrid Kaag ontslag over de chaotische evacuatieoperatie uit Afghanistan.

Ze doet dit met de woorden: “In mijn opvatting over democratie en cultuur van ons bestuur, moet een minister gaan als het beleid wordt afgekeurd’. In België kunnen wij hier alleen maar van dromen. Wat er ook gebeurt, hier blijft iedereen gewoon lekker zitten. ‘Hoe minder stemmen, hoe meer te zeggen.’ en ‘Iedereen bevoegd, niemand verantwoordelijk.’ luidt het Belgisch adagium.

De evacuatieoperatie uit Afghanistan verliep in België minstens even chaotisch als in Nederland en dit op vijf punten:

▶️ Ook hier was niets voorbereid ondanks de herhaalde pompwaterheldere boodschap van de Amerikanen over de volledige terugtrekking tegen uiterlijk 9/11 en de voorspelde opmars van de Taliban.
▶️ Ook hier was er geen enkele ‘sense of urgency’ tav de evacuatie van Afghaanse tolken en fiksers niettegenstaande mijn herhaalde aandringen in de Kamer.
▶️ Ook hier was er een complete onderschatting van het aantal landgenoten aanwezig in Afghanistan.
▶️ Ook hier kenden we in het begin leeg teruggevlogen toestellen en zware operationele problemen.
▶️ Ook hier werden erkende vluchtelingen die er helemaal niet hadden mogen zijn en andere mensen waarvan de banden met ons land hoogst twijfelachtig zijn, prioritair gerepatrieerd.

De traagheid, nalatigheid en chaos waren minstens even erg in België dan in Nederland. Bij ons echter geen rimpeling op het wateroppervlak van de klassieke media. Integendeel, hier krijgt diegene die kritiek durft formuleren het op zijn kop.

‘Hoe kan dat toch?’ vraagt een mens zich dan af.
Wel, de algemene teneur op ‘s lands redacties is een eerder beschermende houding tav deze paarsgroene regering. Ze zullen het nooit toegeven, maar heel wat journalisten vinden het hun morele plicht om de zelfverklaarde ‘goede kant van de geschiedenis’ minstens impliciet te steunen. Het begint op te vallen.

Ik diende intussen een twintigtal parlementaire vragen in. De waarheid zal nog bovenkomen. In elk geval te volgen op mijn pagina.

Prettige dag,

Theo

PS: Een minister neemt geen ontslag omdat de oppositie dat eist, een minister neemt ontslag door de mep van een krant. In dit geval begon haar ontslag bij een kritisch edito in Nederland’s grootste krant De Telegraaf nadat ik er in een interview de kat de bel aanbond over de erkende vluchtelingen die de boel belazeren en gewoon terugkeren naar hun thuisland, maar toch prioritair gerepatrieerd worden.